Alweer onze laatste dag hier, kan me niet voorstellen dat we al vier weken hier zijn, Het is omgevlogen. Ik zou hier ook nog best een tijdje kunnen zijn. We voelen ons hier erg fijn, ondanks de rode stof, die maakt dat er nooit iets schoon is,  altijd snottebellen aan je broek, de hitte, waardoor je altijd klam bent, tijd die  bijna nooit echte tijd is, een afspraak om tien uur kan ook twaalf worden, of morgen. Ik denk dat het koord dat ons verbind met Hanukkah steeds dikker wordt. De mensen zijn hier zo aardig, ik voel me hier witter dan wit en tegelijk helemaal opgenomen. We zijn heel vaak de enige blanken, maar men zal je nooit lastigvallen. We hebben vanmiddag een heel leuk afscheid gehad. We stonden met alle kinderen en mama’s in een kring, er werd gezongen, we kregen een woordje van Mozes en we werden in traditionele doeken gewikkeld en op de schouders genomen, daarna kwam iedereen een hand geven. Ondertussen was de lucht erg donker geworden, we kregen eerst een zandstorm en toen regen, gelukkig waren we net klaar. Het heeft hier de laatste tijd al vijf keer geregend, hebben we nog niet eerder meegemaakt, heerlijk, koelt lekker af. Gisteravond is er door Social Welfare een baby gebracht, een jongetje. Het verhaal is, zoals vaak, weer schrijnend. De moeder is in de bosjes bevallen en heeft de baby achtergelaten. Gelukkig is hij al na een dag gevonden. Hij heeft bijna een maand in het ziekenhuis gelegen, hij woog bij de geboorte vier pond en is nog niets gegroeid. Hij kijkt  wel heel helder uit zijn oogjes. Het drinken ging eerst niet zo goed, in het ziekenhuis maken ze het gat in de speen groot, zodat het sneller gaat. Hij moest dus leren om echt te zuigen, maar het gaat al aardig goed. Naast de medische post is een kamer, waar hij samen met een mama die hem verzorgd,  verblijft. Het wassen van een baby hier zouden wij bijna mishandeling noemen, maar is hier heel gewoon. Geen wonder dat de kinderen hier zo taai zijn.

Dit is ons laatste verhaal, morgen vliegen we om half twaalf naar Accra, en moeten dan nog ongeveer drie uur met de taxi naar Ko-Sa, waar we nog even vakantie gaan houden.